മദുരമാമോര്മ്മതന്
മുത്തുകളോരോന്നും-
മമ
ഹൃദയചെപ്പില് നിന്നും തുറന്നെടുത്തു.
രത്നങ്ങളും,മുക്കുപണ്ടങ്ങളും,എന് ഹൃദയ-
രക്തംകിനിഞ്ഞതാം
സ്വപ്നങ്ങളും.
യാത്രയായ്
എന്മനം കാതങ്ങള്ക്കപ്പുറം ,
യാത്രയായ്
കാലം പിറകിലേക്ക് .
തുമ്പികള്
പാറിപറന്നടുത്തു,പിന്നെ-
തുമ്പപ്പൂപോലെയാ
പെണ്കൊടിയും .
പൊന്നിന്കൊലുസിട്ട
പാദങ്ങളും,
പൊന്പ്രഭയാര്ന്നോരാ
പുഞ്ചിരിയും.
തേന്മഴയായി
പെയ്തിറങ്ങി ...നിന് പാട്ടുകള് ,
തേന്മൊഴിയായിയെന്
കാതിലെങ്ങും.
പുഞ്ചിരിയോടെഞാന്
പിന്വാങ്ങിയപ്പോഴും -
പിന്തുര്ന്നപ്പോഴുമാമിഴിക്കോണുകള്.
പാടവരമ്പും,കതിര്മണിയും-
പരിവാരങ്ങളോത്തന്നു
പുഞ്ചിരിച്ചു.
പരിശുദ്ധമാപ്രേമബന്ധനത്തില്
,
വെന്തുനീറിയെന്
ഉള്ത്തടം ഭ്രാന്തമായി.
പ്രണയമെന്തെന്നു
തിരിച്ചറിഞ്ഞന്നുഞാന്
പ്രാണനറുക്കുന്ന
വേദനയായ്.
********************************************
അജയ്മാധവ്-ശൂരനാട്,കൊല്ലം
No comments:
Post a Comment